Welkomsttafel 

Nastaran is dankbaar voor de lessen bij Welkomsttaal 

In deze nieuwe rubriek Welkomsttafel stellen wij voortaan elke maand een cursist voor die net als jullie bij Welkomsttaal Nederlands leert. Elke keer schuift iemand aan tafel om zijn of haar verhaal te vertellen. Nastaran uit Iran trapt af.  

Nastaran is een vrouw met een ontwapenende lach. Ze komt uit Teheran. In het Farsi betekent haar naam Wilde Roos. ,,Mijn moeder houdt van bloemen. Daarom hebben mijn twee zussen ook de naam van een bloem”, vertelt ze. Nastaran woont nu anderhalf jaar in Nederland.  

Ze heeft haar hart verpand aan Breda. In deze stad heeft ze haar MBA aan BUAS, Breda University of Applied Sciences, gehaald waar ze vorig jaar is afgestudeerd. ,,Ik ben grafisch ontwerper”, legt ze uit. ,,Ook in Iran deed ik dat al.” Eerst wilde ze in Canada gaan studeren. ,,Daar wonen mijn twee zussen al tien jaar. Met hen ben ik heel goed.” Toch koos Nastaran uiteindelijk voor Nederland omdat ze een bijzondere klik heeft met haar broer die hier ook woont.   

Student 

,,Tijdens mijn studie aan BUAS kon ik aan de universiteit alleen Nederlands studeren op A1-niveau. Daar leerde ik woorden en grammatica; praten leerde ik er niet. Ik wilde meer, maar Welkomsttaal was toen voor mij te duur omdat ik als student geen recht had op een Breda Pas.” Na het afstuderen kreeg ze de pas wel. En zo begon ze in september 2024 bij Welkomsttaal.  De toets die ze maakte schaalde haar meteen in op A2. Maar praten kon ik dus niet. Dat gaat steeds beter. Ik vind de cursus heel goed. ,,

Dankbaar 

Nederlands leren kost veel tijd. ,,Maar het is belangrijk dat je de taal beheerst. Ik probeer thuis de lessen goed voor te bereiden. De docenten zijn allemaal goed. Van elke coach leer je weer andere dingen. Daar ben ik heel dankbaar voor”, zegt ze oprecht.  

Nadat ze was afgestudeerd ging Nastaran op zoek naar een baan. Want de kosten van de studie aan BUAS had bijna al haar spaarcenten opgesoupeerd. In de bibliotheek zocht ze vacatures en keek ze of er misschien een vervolgstudie mogelijk was.  

Vaste baan 

,,Een van de taalcoaches zag dat. Zij heeft me enorm geholpen bij het vinden van een baan. Zij vertelde me dat haar buurman een grafisch ontwerpbedrijf heeft. Ik heb mijn cv en portfolio opgestuurd en toen mocht ik stage komen lopen. Nu heb ik er een vaste baan als parttimer”, glundert ze.  

Op haar werk heeft ze gevraagd of collega’s Nederlands met haar willen praten. ,,Soms begrijp ik niet alles. Dan vraag ik uitleg in het Engels. Het is een heel mooi bedrijf. Tussen de middag lunchen we als personeel samen. Dat is heel gezellig en ik luister heel goed. Maar iedereen spreekt erg snel. Dat is moeilijk om te verstaan.”   

Breda 

De toekomst is onzeker voor Nastaran. In Iran gebeurt heel veel. En ze heeft een vervolgstudie gevonden die in Amsterdam niet zo duur is als elders in het land. ,,Maar dan moet ik verhuizen. Amsterdam is veel te druk en erg duur. Breda vind ik gezellig. Hoe dan ook moet ik gaan wonen waar ik een baan heb”, zegt ze. En lacht.